De natuur fluistert,

mijn lens luistert.

Twee foto's, een van een persoon met een Nikon camera die op zichzelf gericht is, en een andere van een vrouw die make-up aan een andere vrouw doet, met handgeschreven tekst in het Nederlands.

Over Mij

"In de stilte van de natuur hoor ik de taal van mijn ziel."

Ik ben Caroline Wirtz – natuurfotograaf, verhalenverteller en spiritueel ontdekkingsreiziger. Met mijn camera vang ik momenten die niet alleen zichtbaar zijn, maar ook voelbaar. De zachte vleugelslag van een vogel, het gouden licht dat door de bomen valt, de rust van een landschap waar de tijd even stil lijkt te staan – dat is de magie die ik wil doorgeven.

Mijn pad is een samensmelting van fotografie, spiritualiteit en diepe verbinding met de natuur. Alles wat ik doe, vloeit voort uit één verlangen: de wereld om me heen zien met ogen vol verwondering en dit gevoel delen met anderen.

De Magie van de Natuur

Voor mij is de natuur een spiegel van de ziel. In elke bloem, elk dier en elk landschap vind ik een stukje van mezelf terug. Ik geloof dat we allemaal onderdeel zijn van een groter web van leven, en dat we door ons hier opnieuw mee te verbinden, meer rust en betekenis in ons leven vinden.

"De natuur fluistert altijd. Het is aan ons om te luisteren."

Mijn Opleidingen en Spirituele Pad

Mijn reis bracht me niet alleen buiten in de natuur, maar ook naar binnen – naar mijn eigen kern.
Ik volgde de Spiritueel Coach opleiding bij ZoMa Opleidingen, waar ik leerde om mensen te begeleiden op hun pad van bewustwording en heling.
Daarnaast verdiepte ik me in de Animal Kin opleiding bij Nadieh Cuijten, waarin ik leerde werken met de energie en wijsheid van dieren. Deze verbinding met krachtdieren speelt een grote rol in zowel mijn fotografie als mijn schrijven.

Binnenkort voeg ik hier nog een nieuwe stap aan toe: The Sacred House of Remembering – een pad van innerlijk herinneren, ceremonie en vrouwelijke kracht.

Schrijven, Fotograferen & Delen

Naast mijn werk met de camera schrijf ik op mijn blog over spiritueel leven, rituelen, krachtdieren en de magie van de natuur. Mijn woorden en beelden zijn een uitnodiging om het leven niet alleen te zien, maar ook te voelen.

"Fotografie is voor mij geen plaatje schieten, maar het vastleggen van een zielsmoment."

Welkom in mijn Wereld

Of ik nu op een rots aan zee zit, door een mistig bos wandel of tussen mijn eigen dieren in de tuin ben – ik zoek altijd dat ene moment waarin alles klopt.
Een moment waarin natuur, ziel en lens samenvallen.

Welkom. Neem de tijd, kijk rond, voel de magie.

In liefde, Caroline

Twee papegaaiduikers op een rots aan zee, met gras op de voorgrond en de oceaan op de achtergrond.

Twee dappere dodo’s op een rots in Noorwegen

Natuurbeeld van een leeuw en een gnoe die door grasland lopen, met een neushoorn op de achtergrond. Vogels vliegen boven de dieren.

Brute moord

🌿 Steun mijn werk & missie

Ik ben Caroline, natuurfotograaf en verhalenverteller.
Met mijn camera, woorden en rituelen breng ik de magie van de natuur, de wijsheid van onze voorouders en de kracht van de godin tot leven.

Geniet je van mijn foto’s en verhalen? ☕
Trakteer me op een kopje koffie en help mee om deze inspiratie te blijven delen. 💛

Close-up van een kleine aap in de natuur, met een groene achtergrond.

Dieren wijzen mij de weg naar binnen.

Vrouw die een paard aait op een groen grasveld bij een kleine waterpartij, onder een blauwe hemel met enkele witte wolken.

Dieren zijn voor mij spiegels van puurheid en aanwezigheid. Ze leven in het moment, zonder oordeel, zonder haast. In hun blik zie ik rust, in hun gedrag herken ik instinct en vertrouwen. Ze brengen me terug naar de essentie – wie ik ben zonder ruis.

Of het nu een vogel is die zingt in de ochtend of een hond die je aankijkt met onvoorwaardelijke liefde… dieren herinneren me eraan dat verbinding zonder woorden vaak het diepst raakt. Ze zijn mijn leermeesters in zachtheid, intuïtie en vrijheid.

Mijn levensmissie – innerlijk weten

Ik ben hier om te herinneren. Om mezelf wakker te maken uit het vergeten.

Niet door te haasten. Niet door iets te bereiken. Maar door stil te worden. Te voelen. Te leven.

Ik ben op weg naar een leven in diepe afstemming.

Met de aarde. Met de dieren. Met de maan. Met mijn lichaam. Met mijn ziel.

Ik hoef niemand te redden. Ik hoef niemand te begeleiden.

Eerst mag ik mezelf thuishalen. Laag voor laag. Adem voor adem.

Ik kies voor rituelen. Voor eenvoud. Voor betekenis.

Ik eer de cycli. Ik luister naar de roep van binnen.

Ik ben niet hier om het te begrijpen, maar om het te belichamen.

Ik wandel in de voetsporen van mijn voorouders — de Kelten, de Taíno,

de sjamanen, de priesteressen, de zieners.

Hun wijsheid leeft in mijn botten. Hun herinnering stroomt door mijn bloed.

Elke dag kies ik opnieuw: voor zachtheid, voor waarheid, voor vertraging.

Ik hoef niet zeker te weten, ik hoef alleen maar trouw te zijn aan mijn voelen.

Dit pad is van mij.

Niet voor morgen. Niet voor later.

Voor nu.

En dat is genoeg.